سرقت ادبی چیست؟ مدت‌هاست که محققان به موضوع سرقت ادبی پرداخته‌اند. دزدی ادبی به عملی اطلاق می‌شود که ایده‌ها، کلمات یا کارهای دیگران را در نظر بگیریم و آنها را به‌عنوان متعلق به خود معرفی کنیم. جامعه علمی این را یک تخلف جدی دانشگاهی و تفسیر نادرست از مبانی یادگیری علمی می داند. سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد که در این مقاله به انواع و پیامدهای آن پرداخته شده است.
سرقت ادبی در مقالات علمی: انواع و اقسام سرقت علمی
مقالات علمی از چند جهت در معرض سرقت ادبی قرار دارند. سرقت علمی در تحقیقات علمی شامل انواع زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
در سرقت ادبی مستقیم، شخصی کار یک کلمه به کلمه دیگر را کپی می کند و بدون اینکه به نویسنده اصلی اعتبار بدهد، آن را به عنوان اثر خود می گذراند. سرقت ادبی از این نوع جدی ترین جرم محسوب می شود و می تواند عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و عواقب قانونی برای محقق داشته باشد.
کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده یا از کار یک همکار یکی از راه های ارتکاب سرقت علمی مستقیم است. استفاده از تصاویر یا اشکال بدون ذکر منبع یا مجوز مناسب نیز می تواند منجر به سرقت علمی مستقیم شود. کسب مجوز در صورت لزوم و اعتبار مناسب همه منابع، بخش اساسی تحقیق است.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که از اثری که قبلاً منتشر شده است در یک نشریه دیگر بدون استناد به آن یا کسب مجوز مجدداً استفاده می کنید، مرتکب سرقت ادبی از خود شده اید. در صورت استفاده از این روش علیرغم اینکه به نظر سرقت ادبی نیست، دستنوشته شما رد می شود.
سرقت ادبی ممکن است به طرق مختلفی رخ دهد، از جمله ارسال نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه‌های خطی که بسیار شبیه به نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی هستند، یا ارسال نسخه‌هایی که از داده‌ها یا یافته‌های مشابه استفاده می‌کنند. یک خط قبلاً منتشر شده استفاده شده است. سرقت ادبی محقق همچنین می تواند زمانی رخ دهد که محققان از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون ذکر منبع مناسب استفاده کنند.
برای اطمینان از استناد مناسب، محققان باید در صورت لزوم مجوز بگیرند و به آثار منتشر شده قبلی خود به درستی استناد کنند. همچنین ضروری است که محققان اطمینان حاصل کنند که انتشارات جدید آنها تحقیقات و ایده های اصلی را منعکس می کند.
3. ترجمه سرقت ادبی
این نوع سرقت ادبی شامل بازنویسی کار شخص دیگری و در عین حال تغییر اندکی کلمات و ساختار است. علیرغم اینکه اثر ممکن است متفاوت به نظر برسد، باز هم سرقت ادبی است زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی تایید نشده است.
اصطلاح سرقت ادبی ترجمه به استفاده از اثر نویسنده دیگری برای الهام گرفتن در نوشته خود، تغییر کلمات یا ساختار جمله، ترکیب با ایده اصلی، یا جایگزینی مترادف برای کلمات در متن اصلی اشاره دارد.
اگر ایده یا کار دیگری را ارائه می کنید، مطمئن شوید که به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنید. محققان همچنین باید در هنگام ترجمه، معنای نویسنده اصلی را در نظر داشته باشند.
4. سرقت ادبی موزاییک
سرقت ادبی موزاییکی زمانی است که منابع مختلف برای ایجاد یک سند جدید بدون انتساب مناسب ترکیب می شوند. علیرغم اینکه اثری جدید به نظر می رسد، سرقت ادبی هنوز هم زمانی در نظر گرفته می شود که ایده ها و آثار اصلی نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشند.
سرقت موزاییک راه های مختلفی وجود دارد، از جمله استفاده از متن از منابع مختلف بدون استناد مناسب، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد کافی.
برای ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. هنگامی که چندین منبع را خلاصه می کنند، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و ایده های اصلی به طور دقیق ارائه شده اند.
مقالات با سرقت ادبی به عنوان یک نتیجه
با کسانی که در مقالات علمی سرقت ادبی می کنند، می توان برخورد انضباطی کرد. سرقت ادبی می تواند منجر به عواقب زیر برای محققان شود:
رد نسخه خطی
تشخیص سرقت ادبی در یک مقاله علمی تقریباً به یقین منجر به رد کامل می شود. شهرت و اعتبار یک محقق می تواند با چنین ضربه ای به حرفه آنها آسیب ببیند. همچنین می‌تواند از نظر مالی بر محققان تأثیر بگذارد و ادامه تحقیقات آنها را پس از رد نسخه خطی دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
اعتبار یک محقق در جامعه علمی می تواند با سرقت علمی آسیب جدی وارد کند. این می تواند منجر به از دست دادن اعتماد و احترام شود و همکاری محقق با سایر دانشمندان و کسب بودجه را دشوار کند. محققانی که شهرت آنها آسیب دیده است نیز ممکن است در پیشرفت شغلی خود دچار مشکل شوند.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق قوانین کپی رایت را با سرقت ادبی نقض می کند، ممکن است با مجازات های قانونی از جمله جریمه نقدی و حتی زندان مواجه شود. سرقت ادبی از آثار دیگران غیرقانونی است، زیرا قوانین کپی رایت از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. دزدان ادبی ممکن است در برخی موارد تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.
ابطال گواهی
دانشمندان نیز در صورت ابطال مدرک تحصیلی آنها در نتیجه سرقت علمی، مشمول ابطال می شوند. مقابله با چنین موقعیتی برای یک محقق دشوار است، زیرا می تواند به شدت بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد. ممکن است در صورت ابطال مدرک شما شغل خود را از دست بدهید و ممکن است فرصت های آینده شما را محدود کند.
مجازات سرقت ادبی در ایران
ایران از سرقت ادبی که یک موضوع دانشگاهی جهانی است مصون نیست. در سال‌های اخیر ایران به انحرافات علمی و سرقت ادبی به روش‌های مختلفی پرداخته است. محکومیت سرقت ادبی در ایران می‌تواند منجر به مجازات شدید کسانی شود که مجرم شناخته شوند.
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقدامات متعددی را برای جلوگیری از سرقت ادبی انجام داده است. برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، MSRT دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
جرم دانشگاهی سرقت ادبی در ایران می تواند مجازات های سختی را برای محققین در پی داشته باشد. سرقت ادبی با توجه به شدت آن مجازات می شود. ایرانیان معمولاً برای سرقت ادبی به روش های زیر مجازات می شوند:
ابطال گواهی
قوانین ایران سرقت ادبی را با لغو مدرک جریمه می کند. در صورتی که مدرک یک محقق به دلیل سرقت ادبی لغو شود، ممکن است مانع پیشرفت شغلی و شغلی قابل توجهی شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
کسانی که متهم به سرقت ادبی هستند ممکن است از انجام تحقیقات منع شوند. آنها ممکن است در دسترسی به منابع و بودجه محدود باشند، که باعث می شود نتوانند به کار خود ادامه دهند.
ممنوعیت انتشار
ممکن است اگر محققین به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند، از انتشار منع شوند. یعنی برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. در جامعه علمی، این می تواند تأثیر بسزایی در شغل و شهرت آنها داشته باشد.
penalty
علاوه بر این، محققان دریافتند که در سرقت ادبی مجرم هستند، ممکن است مجبور به پرداخت جریمه شوند. جریمه سرقت ادبی بسته به شدت آنها متفاوت است.
پیامدهای قانونی
اگر محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است به دلیل نقض قوانین کپی رایت با جریمه نقدی و حبس روبرو شود.
تحقیقات دانشگاهی در ایران نیز با اقدامات متعددی از سرقت ادبی مصون مانده است. اخلاق و یکپارچگی تحقیق توسط کمیته ملی اخلاق تحقیق (NREC) ایجاد شده توسط MSRT نظارت شده است. به منظور ارتقای یکپارچگی آکادمیک، NREC دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است و به محققان آموزش و پشتیبانی می دهد.
NREC و موسسات دانشگاهی در ایران هر دو دارای کمیته‌های اخلاقی برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از رفتار اخلاقی و صادقانه هستند. این کمیته ها به عنوان بخشی از وظایف خود، به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می دهند و اطمینان می دهند که تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها به شیوه ای اخلاقی انجام می شود.
ابزارهای شناخت آثار ادبی
تورنیتین
یکی از ابزارهای مهم تشخیص سرقت ادبی، Turnitin یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات دانشجویی و مقالات منتشر شده مقایسه می کند. هنگامی که شباهت‌های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده مشخص شود، گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می‌شود. در مقالات دانشگاهی، Turnitin اغلب توسط مؤسسات آموزشی و ناشران برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
یک بررسی کننده سرقت ادبی کاربر پسند که یک نسخه خطی را با مقالات منتشر شده برای تشخیص سرقت علمی مقایسه می کند. با استفاده از این ابزار، یک گزارش سرقت ادبی خودکار ایجاد می‌شود و هرگونه شباهت بین دستنوشته شما و سایر مطالب منتشر شده را برجسته می‌کند. Plagiarism Checker X معمولاً توسط دانشمندان و ناشران برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می شود.
گرامر
ابزار نوشتاری به نام Grammarly خطاهای املایی و گرامری و همچنین سرقت ادبی را بررسی می کند. این ابزار با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده، هرگونه شباهت را برجسته می کند. دانشجویان و محققان معمولاً از Grammarly برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
Copyscape ابزاری است که سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده تشخیص می دهد. علاوه بر این، پس از بررسی ابزار برای محتوای تکراری در اینترنت، یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می‌شود. نرم افزار تشخیص سرقت ادبی Copyscape معمولاً توسط ناشران و صاحبان وب سایت استفاده می شود.
iThenticate
Thenticate با مقایسه آنها با پایگاه داده های آثار منتشر شده، سرقت ادبی را در دست نوشته ها تشخیص می دهد. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و محتوای منتشر شده را برجسته می کند. شرکت های انتشاراتی و محققان از iThenticate برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
DupliChecker
با استفاده از DupliChecker، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده تشخیص دهید. گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. در مقالات علمی، سرقت ادبی با استفاده از نرم افزار DupliChecker قابل تشخیص است.
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی مستلزم استفاده از ابزارهای خاصی از سوی داوران مجلات علمی است.
بازرسی دستی
داوران از بازرسی دستی به عنوان روش اصلی تشخیص سرقت ادبی در مجلات علمی استفاده می کنند. یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و منابع دیگر توسط داوران برای شناسایی موارد سرقت ادبی استفاده می شود. داوران می توانند سرقت علمی مستقیم و سایر انواع سرقت ادبی را از طریق بررسی دقیق تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
برنامه نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی ابزار دیگری است که توسط داوران برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می شود. به منظور برجسته کردن هر گونه شباهت بین یک نسخه خطی و آثار منتشر شده، این ابزارهای نرم افزاری نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند. بر اساس مقایسه نسخه خطی با آثار منتشر شده، گزارش سرقت علمی تهیه می شود.
چندین ابزار نرم افزاری برای تشخیص سرقت ادبی وجود دارد که داوران مجلات دانشگاهی برای تشخیص سرقت ادبی از آنها استفاده می کنند، مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape.
بررسی مرجع
داوران مجلات علمی نیز فهرست منابع را برای کشف سرقت ادبی بررسی می کنند. مراجع استفاده شده در نسخه خطی با مراجع ذکر شده در منابع مقایسه می شود. به این ترتیب تمامی منابع به درستی استناد می شوند و هیچ استنادی نادیده گرفته نمی شود.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان تأیید می‌کنند که تمام منابع ذکر شده در دستنوشته به دقت ذکر شده‌اند و محتوای استناد شده با محتوای اصلی مطابقت دارد. این امکان وجود دارد که داوران در صورت وجود هرگونه مغایرت، سرقت ادبی را بیشتر بررسی کنند.
مقالات علمی باید عاری از سرقت ادبی باشند
دانشمندان باید دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌ها را دنبال کنند تا از سرقت ادبی در مقالات علمی خود جلوگیری کنند. در اینجا چند راه موثر برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید به درستی استناد شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. هر زمان که از اثر شخص دیگری استفاده می کنید، اعتبار برای نویسنده اصلی ضروری است. علاوه بر استنادهای درون متنی، فهرست مرجع نیز در پایان وجود دارد. یک استناد درون متنی باید شامل نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه باشد. فهرست ارجاع الفبایی باید شامل تمام منابع مورد استفاده در مقاله باشد.
در تحقیقات علمی، APA، MLA و شیکاگو از جمله سبک های استنادی مورد استفاده هستند. شیوه استناد مورد نیاز رشته آنها باید برای محققان آشنا باشد و با دقت دنبال شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
تشخیص سرقت ادبی در یک نسخه خطی می تواند با استفاده از چک کننده سرقت علمی انجام شود. به منظور بررسی سرقت ادبی، محققان می توانند از برخی ابزارهای آنلاین استفاده کنند. این نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و مشخص می کند که آیا شباهتی وجود دارد یا خیر. شناسایی سرقت ادبی و حذف آن از یک نسخه خطی می تواند با استفاده از چک کننده سرقت علمی انجام شود.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
زمانی که ایده ها یا کارهای شخص دیگری را در قالب کلمات خود بیان می کنید، یک نقل قول می نویسید. در تفسیر، معنای نویسنده اصلی نباید تغییر کند. در صورت تعبیر دقیق، ممکن است مرتکب سرقت ادبی شوید.این شامل بازنویسی کار شخص دیگری اما تغییر جزئی کلمات و ساختار جمله است.
تحقیق باید با استفاده از کلمات و ساختار جملات محقق انجام شود. یک استناد درون متنی و یک فهرست مرجع نیز برای اعتبار مناسب کار نویسنده اصلی ضروری است.
قوانین کپی رایت را بدانید
حق مالکیت آثار اصلی توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. برای محققین بسیار مهم است که قوانین کپی رایت کشوری را که تحقیقات خود را در آنجا منتشر می کنند، درک کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. برای اینکه محققان از نقض ناخواسته قوانین کپی رایت جلوگیری کنند، باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. برخی از آثار یا فرم ها ممکن است برای استفاده توسط محققان نیاز به مجوز داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
کلید جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده از کلمات خودتان است. پژوهشگران باید ایده‌ها و کارهای دیگران را هنگام ارائه آنها بازنویسی کنند. یک نقل قول مستقیم باید در علامت نقل قول محاط شود و به درستی نسبت داده شود. در حین خلاصه کردن منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
مقالات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی نیاز به ثبت دقیق منابع دارند. مهم است که محققان تمام مراجع و اطلاعات مرتبط خود مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه را ثبت کنند. در پایان مقاله، فهرست مرجع باید بر اساس این اطلاعات ایجاد شود. به منظور جلوگیری از سرقت علمی تصادفی و اعتبار مناسب همه منابع، محققین باید سوابق دقیقی داشته باشند.
کار خود را مرور کنید
پژوهشگران باید مطمئن شوند که کارشان به درستی اعتبار داده شده است و از سرقت ادبی قبل از ارسال نسخه خطی اجتناب شده است. همچنین باید دستنوشته خود را برای اشتباهات املایی و گرامری تصحیح کنید. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت ادبی را قبل از تبدیل شدن به یک موضوع شناسایی و تصحیح کنند.
Result
در پایان، سرقت ادبی یک جرم جدی در جامعه علمی است و می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و ابطال مدرک شود. سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان و همچنین پیامدها و بهترین راه های جلوگیری از آن درک شود.
استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق، و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال، همه راه هایی برای جلوگیری از سرقت ادبی هستند.
همچنین داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی به یکپارچگی تحقیقات علمی کمک می کنند. تعدادی از ابزارها توسط بازبینان برای شناسایی سرقت ادبی استفاده می شود، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی مرجع.
صداقت و اصالت تحصیلی بالاترین استانداردهایی است که محققان باید در کار خود و در تلاش برای جلوگیری از سرقت ادبی برای آن تلاش کنند. برای دانشمندان مهم است که بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها را برای پیشبرد تحقیقات علمی و حفظ یکپارچگی جامعه علمی دنبال کنند.